Oru Karshakante aatmahatya Kurup enna kavitha kettittundu... veshamam thonnum
ഇതു പാടമല്ലെന്റെ ഹൃദയമാണ് ...
നെല്കതിരല്ല കരിയുന്ന മോഹമാണ്..ഇനിയെന്റെ കരളും പറിച്ചു കൊള്*ക..
പുഴയല്ല കണ്ണീരിനുറവയാണ് ...വറ്റി വരളുന്നതുയിരിന്റെ ഉറവയാണ്
ഇനിയെന്റെ ശാന്തിയുമെടുത്തു കൊള്*ക
Ai sarayu kaikkolka nin swatch santhamam athma hruthathin agadhathayil enneyum
Udaya giriyil sooryan anayunnu pinneyum
mudi kothi, malar choodi shubra neehara mukha padamarnnu nilkkumee soumyayam prakrithiyil
evide mizhi ethunnithavide ellamen deviye
vibhakthanga lekhayayi kanmoo njan
"It's a hell of a thing, killing a man. Take away all he's got and all he's ever gonna have."
പുയ്യാപ്*ള
- കുരീപ്പുഴ
എട്ടാം ക്ലാസ്സിലെ എട്ടുംപൊട്ടും തിരിയാത്ത
കുഞ്ഞാമിനയെ കാണാന്* ഒരാളു വന്നു.
ഒട്ടകവിയര്*പ്പിന്റെ സുഗന്ധം, താടി,
തലേക്കെട്ട്, നെറ്റിയില്* ചെമ്പുതുട്ട്
ഉമ്മ പറഞ്ഞു ‘പുയ്യാപ്ല’
ബാപ്പ പറഞ്ഞു ‘പുയ്യാപ്ല’
കുഞ്ഞാമിനയുടെ ഉള്ളു പറഞ്ഞു
‘ഉപ്പുപ്പ- ഉപ്പുപ്പ’
‘ക്യാ?’
ഗുജറാത്തില്* നിന്നും മടങ്ങുമ്പോള്*
കൊച്ചിയില്* കച്ചവടത്തിനു പോകുന്ന
ഗുജറാത്തിയുമായി ട്രെയിനില്*വച്ച് ഞാന്* പരിചയപ്പെട്ടു.
‘താങ്കളുടെ ശുഭനാമമെന്താകുന്നു’? അയാള്* ചോദിച്ചു.
‘രാമകൃഷ്ണന്*’ ഞാന്* പറഞ്ഞു.
‘റാം കിശന്* ! റാം കിശന്* ! റാം റാം’
എന്നഭിനന്ദിച്ചുകൊണ്ട് അയാള്*
എന്നിലേക്കേറെ അടുത്തിരുന്നു.
‘താങ്കള്* മാംസഭുക്കാണോ?’അയാള്* ചോദിച്ചു.
‘അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല’ ഞാന്* പറഞ്ഞു.
‘താങ്കളോ?’ ഞാന്* ചോദിച്ചു.
‘ഞങ്ങള്* വൈഷ്ണവജനത ശുദ്ധ സസ്യഭുക്കുകളാണ് ’
തെല്ലഭിമാനത്തോടെ അയാള്* പറഞ്ഞു.
‘നിങ്ങളില്* ചില പുല്ലുതീനികള്* പൂര്*ണ്ണഗര്*ഭിണിയുടെ
വയറു കീറി കുട്ടികളെ വെളിയിലെടുത്തു തിന്നതോ?
തള്ളയേയും’ ഞാന്* പെട്ടെന്നു ചോദിച്ചുപോയി.
ഒരു വികൃത ജന്തുവായി രൂപം മാറിയ അയാള്*
കോമ്പല്ലുകള്* കാട്ടി പുരികത്തില്* വില്ലു കുലച്ചുകൊണ്ട്
എന്റെ നേരെ മുരണ്ടു: ‘ക്യാ? ’
--- കടമ്മനിട്ട രാമകൃഷ്ണന്* --